Czyściwo — sól kamienna/chlorek sodu, techniczny siarczan glinu i inne.

Powietrze — w ilościach 400–500 m3/h na jedno urządzenie czyszczące pobierane jest z otoczenia układem strumienicowym i nie zawiera nawet śladowych ilości związków nafty i par olejowych.

Chlor — (podchloryn sodu) do sporządzenia roztworu wody chlorowanej dostosowanej do zapotrzebowania użytkownika.

Woda — do wytworzenia emulsji jest tłoczona ze zbiorników zamontowanych na wozach ciśnieniowych oraz pobierana z sąsiednich odcinków sieci wodociągowej.

Prace związane z czyszczeniem sieci mogą być wykonywane przez całą dobę, przeważnie jednak wykonujemy je w nocy od godz. 21.00 do godz. 6.00. Prace związane z czyszczeniem przyłączy wykonujemy w dzień.

Punkty tłoczenia emulsji:

• hydranty,
• wyloty przyłączy przy wodomierzu,
• odpowietrzniki,
• inne uzbrojenie zewnętrzne sieci.

Punkty wyrzutu osadów:

• odwodnienia,
• spusty,
• hydranty i inne.

Organoleptyczna – zawiesin w naczyniach szklanych w trakcie, przed oraz po czyszczeniu.

Kontrola laboratoryjna próbek wody w zakresie podstawowych parametrów fizykochemicznych, takich jak:

• żelazo,
• mangan,
• barwa,
• mętności,

przed czyszczeniem, w trakcie i po czyszczeniu sieci.

W przypadku dezynfekcji sieci wodociągowej – badania bakteriologiczne.

Pomiary strat hydraulicznych na hydrantach lub przyłączach w początkowej i końcowej fazie czyszczenia.

Ścieki z procesu czyszczenia rozcieńczone wodą pobraną z sieci mogą być odprowadzane do komunalnych urządzeń kanalizacyjnych. Zawartości chloru, chlorków, zawiesiny ogólnej i łatwo opadającej nie przekraczają w sześciogodzinnym cyklu czyszczenia dopuszczalnych średnich wartości wskaźników zanieczyszczeń w ściekach wprowadzanych do komunalnych urządzeń kanalizacyjnych.